Zondag middag checkten we in bij Eselbe Camp, net buiten Nata in Botswana. Deze grond aan de Nata River was al jarenlang eigendom van Rupert’s moeder en sinds zij twintig jaar geleden overleed, wilde hij er een kleinschalige camping met een paar huisjes van maken. Vorig jaar is het dan eindelijk gelukt en in ruil voor wat klusjes kun je hier zelfs gratis verblijven, maar voor ons was het echt maar een korte stop tussen Francistown en Kasane. We hadden die afstand best in een dag kunnen rijden, maar het is vooral voor de honden wel erg warm in de auto.

Eselbe Camp heeft een gezellige set up in het witte (plakkende…) rivierzand en bij aankomst werd ons verteld dat er een paar dagen terug een nieuwe buurman was ingetrokken in dit deel van de rivier, namelijk een groot nijlpaard. Maar je kon er gewoon zwemmen hoor, als je maar zeker weet waar hij is. Nou nee, bedankt.

De volgende dag reden we naar Kasane, in het noorden van Botswana. Onderweg begon het steeds meer als het ‘’echte’’ Afrika te voelen zonder hekken om de parken, wat betekent dat je in principe overal wild kunt tegenkomen. We zagen onderweg ontzettend veel steenbokjes en ook wrattenzwijnen, koedoes, impalas, giraffes, struisvogels en zelfs buffels en olifanten. Maar het hardst op de rem gingen we voor een groepje Southern Ground-Hornbills die we graag aan ons vogellijstje toevoegten! Deze beschermde vogelsoort heeft een complexe sociale structuur in kleine familiegroepen waarbij ze samen jongen grootbrengen, maar nu zochten ze langs de weg naar lunch.

Eenmaal in Kasane vonden we een kampeerplek bij de Chobe Safari Lodge, waar de daktent op het bakkie precies in de schaduw onder een grote boom paste. Vanaf dit mooie plekje hadden we zicht op de Chobe River en we konden zelfs Namibië zien liggen aan de overkant. Vanwege de wrattenzwijnen, bosbokken en bavianen konden we de honden niet alleen laten, dus we hebben helaas geen (boot) safari’s kunnen doen deze keer. Maar we komen zeker nog vaker terug in deze bijzondere omgeving!