Malawi is nog altijd een van de armste landen ter wereld, maar de mensen zijn niet zielig of bitter. Ze zitten vol leven en vrolijkheid en we voelen ons overal waar we komen welkom door hun brede warme glimlach en stralende ogen. Natuurlijk konden we niet wachten om wat meer van dit bijzondere land te gaan verkennen!
Op dinsdag 10 september vertrokken we uit Lilongwe om ein-de-lijk naar Salima en Senga Bay aan het beroemde Lake Malawi te gaan. Dit is de omgeving die we al maanden in ons hoofd hadden als grootste kanshebber om ons te gaan vestigen in Malawi, dus we waren vreselijk opgewonden.
Het stadje Salima ligt op ongeveer anderhalf uur rijden van Lilongwe, maar het voelde veel verder. We waren blij toen we de plaatsnaamborden zagen, maar eerlijk gezegd bleef dat gevoel niet lang. Salima is oud, vervallen en een grote rotzooi. We zijn gewend aan beperkt onderhoud aan wegen en gebouwen in Afrika en ook van chaotische straten kijken we niet meer op, maar dit voelde niet lekker. Niet dat we ons onveilig voelden, maar hier zagen we onszelf niet wonen.
Vol hoop reden we snel door naar Senga Bay en we waren ontzettend verbaasd dat er zoveel bekende en prijzige resorts zijn. Natuurlijk was het magisch om dat enorme meer te zien, maar je rijdt door zo’n gigantische bende met haast onbegaanbare paden en overal plastic afval dat het de sfeer wegneemt. Achter de grote muren van die resorts zal het vast prachtig zijn, maar wij waren teleurgesteld. Inmiddels denken we dat het de moeite zou zijn om iets verder noord van Senga Bay te rijden, maar toen besloten we na een noodzakelijk nachtje op een kale camping om woensdagochtend langs het meer naar het zuiden te rijden. Met lichte veranderingen in het klimaat kwamen we meer en meer Boabab bomen tegen, de een nog groter dan de ander! Het fruit schijnt ongelooflijk gezond te zijn, maar helaas is het sap, zoals veel gezonde dingen, niet weg te krijgen…
We wisten dat Cape Maclear en Monkey Bay toeristischer zouden zijn en dat sprak ons juist nooit zo aan, maar we hebben er drie heerlijke dagen gehad! Er zijn inderdaad relatief veel lodges, campings en restaurantjes, maar het is er niet overbevolkt en ze zijn allemaal vrij kleinschalig en super gezellig. Uiteraard zitten ze allemaal aan het strand met geweldige uitzichten en spectaculaire zonsondergangen. De eerste nacht in Cape Maclear hadden we de beste camping plek ooit; in de schaduw van een gigantische mango boom een paar meter van het strand. We hebben er de hele middag gezeten met een pot Mzuzu koffie en vervolgens wat lokale biertjes om niks anders te doen dan kijken naar de voorbijkomende houten kano-achtige vissersbootjes (mokoro’s). Natuurlijk moesten we ’s avonds een vers gevangen ‘kampango’ proberen en dat was zeker niet de laatste keer!
De twee dagen daarna hebben we onszelf en vooral de honden een beetje meer ruimte gegund en verbleven we in een uniek rieten huis aan het meer. Hierdoor konden de honden van de riem af en ook lekker relaxt achter blijven terwijl wij met lodge eigenaars en tour operators in de omgeving kennis maakten. Omdat het een half open huis was, gingen we alsnog slapen met het geluid van de golven en werden we wakker met hetzelfde plus de iconische roep van de African Fish Eagle. Elke ochtend kippenvel!
Bij Kayak Africa hebben we een, je raadt het al, kayak gehuurd om Lake Malawi van wat dichterbij te verkennen. Het helderblauwe water is het thuis van meer dan 700 soorten cichliden in allerlei prachtige kleuren en patronen. Vanuit de kayak zagen we al veel felblauwe rondzwemmen en toen we met snorkels het water rond Thumbi Eiland ingingen, waren we omringd door een bijna volledige regenboog. Wederom bleven we ons verbazen dat dit geen zee is, maar het is eigenlijk veel prettiger zonder hoge golven of zout in je ogen!
Van actief bezig zijn, krijg je trek, dus we besloten daar iets aan te doen en tegelijk cultureel verantwoord te blijven door een stoofpotje van lokaal geitenvlees te bestellen. Als je na uren op het vuur nog steeds zo hard moet kauwen, hoe zou dat normaal dan smaken?
Op zaterdag moesten we dit paradijsje helaas weer verlaten en terugkeren naar de hoofdstad Lilongwe, maar gelukkig wel om goede redenen. Via via hadden we namelijk al een sollicitatie weten te regelen! Daarover in de volgende meer…
Lekkere story weer jongens, zou maar zo kunnen dat jullie binnenkort weer aan het werk moeten dus?
Kuskus