‘’The Warm Heart of Africa’’ houdt ons lekker bezig. Naast acht werkdagen per week, moesten we ook een huis zien te vinden. We waren het kamperen nog niet zat, al was het wat onpraktisch -zeker met de honden- maar als je elke dag in een redelijk net en gestreken-lijkend shirt naar je werk moet, is een daktent helaas geen optie. Gelukkig waren er op onze huisdier-vriendelijke camping ook wat chalets, dus we zijn er een met een afgezet stukje tuin gaan huren. Heerlijk plekje waar we het de komende maanden makkelijk hadden uitgehouden, maar het was helaas te ver van de lodges waar we werken. Zeker omdat we als manager bij noodgevallen beschikbaar moeten zijn op ieder moment (lees: als je net een keertje tien minuten thuis bent). Dus moesten we op zoek naar een ander plekje dichterbij, wat met een groter budget en / of geen honden absoluut geen probleem zou zijn. Maar ja, wij houden niet van simpel…

JayJay en Mocha voelen zich gelukkig snel ergens thuis!

Gelukkig vonden we via internet (met speciale dank aan Mark Zuckerberg) al snel een makelaar die ons voor slechts 10 US Dollar een maand lang zoveel woningen zou laten zien als we wilden. We vertelden wat we ongeveer zochten en spraken voor de volgende dag af. Hij vroeg ons om naar de hoek van de straat te komen bij het huis van de vice president, zodat we vanaf daar samen naar de verschillende adressen konden gaan. Hij had gelijk, iedereen in Lilongwe weet waar de vice president woont, dus we kregen snel de weg uitgelegd en terwijl we door de wijk met enorme villa’s reden, vroegen we ons af of hij wel begrepen had dat ons budget beperkt was. Echter, toen we hem eindelijk vonden, vroeg we ons af of hij wel begrepen had dat we een makelaar nodig hadden… Missende tanden, afgetrapte slippers en gaten in zijn shirt. Gelukkig stonk hij in ieder geval niet, want hij moest bij ons in de auto om samen te rijden. We hadden weer eens te vroeg gejuicht, want we werden gevraagd verderop te stoppen om zijn collega ook in te laten stappen. Die zag er een stuk netter uit, maar zelfs met alle raampjes open, was de geur niet te harden. In Zuid Afrika hadden we dit nooit vertrouwd, maar Malawi is een van de veiligste landen op het continent, dus lieten we ons door deze twee vreemden door Lilongwe gidsen.

Wat een tijdverspilling! De ene ’’woning’’ stortte nog harder in elkaar dan de andere en we mochten zelfs gaan kijken in een bouwput waar ze alles af zouden maken de komende dagen als we vast even zes maanden huur vooruit konden betalen. Wat een grapjas…

Snel spraken we af met een andere makelaar, die ons meteen twee huizen liet zien die netjes waren, dichtbij werk, binnen het budget en met een afgesloten tuin voor de honden. Het eerste was per direct beschikbaar, maar we kozen toch voor het tweede. Het huis is ouder, de tuin minder (eigenlijk totaal niet) onderhouden en we moesten nog een maand wachten vanwege de huidige bewoner, maar de buurt is stiller en binnen tien minuten kunnen we vanaf hier op ons werk zijn, Hessel zelfs binnen vijf!

Ons nieuwe huis met het bekende ”Bakkie”

Uiteraard konden we er nog niet intrekken op de afgesproken datum en was de eigenaar een aantal dagen niet te bereiken. We maakten ons steeds meer zorgen en waren voorzichtig een beetje opgelucht toen we de verhuiswagen zagen staan bij het huis. Het kostte die man ruim drie dagen om al zijn spullen te verhuizen en toen moest er ook nog een lekkende kraan gerepareerd worden en wat muren geverfd. Dit zou een dag duren, dus wij rekenden vast op drie. Inmiddels bleken er in alle plinten termieten te zitten, dus die moesten vervangen. Ook de keuken was flink aangetast en de geiser moest vernieuwd. En dan hebben we het nog niet eens over de enorme troep die de vorige bewoner had achtergelaten. Helaas zijn we maar al te goed gewend andermans rotzooi op te ruimen.

Zonder keuken en geiser zijn we uiteindelijk toch maar ingetrokken. Eten doen we haast altijd op de lodge en het was warm genoeg om koud te douchen. Een splinternieuwe tweede-hands geiser is inmiddels geïnstalleerd, Hessel moest wel nog even zelf het lekken stoppen, en we zijn het zat dat de klusjesman voor de keuken steeds niet komt opdagen, dus dat gaan Howard en zijn neef binnenkort doen. De eigenaar is er gelukkig mee akkoord gegaan om dat van de volgende huur af te trekken.

Dilo, Howard en Hessel hebben de verhuizing al gevierd met een lekkere Braai!

Het wonen is hier wel echt heerlijk. Het is lekker stil en we sparen ontzettend veel reistijd en diesel uit. De honden zijn super happy in de grote tuin en de mooie groene bomen zorgen voor behoorlijk wat vogels, met Schalow’s Turaco en Burchell’s Coucal als regelmatige bezoekers! Hessel heeft ook de tijd genomen om een moestuintje te beginnen met wat pompoenen en watermeloenen en Dilo heeft eindelijk een goedkope boekenkast gevonden en die ingericht, zodat we ons nog wat meer thuis voelen. Het zijn vaak de kleine dingen die het doen!